Paslanmaz Çelik

Paslanmaz çelikler, içeriğinde en az %10,5 Krom (Cr) içeren çelik alaşımlarıdır.

Paslanmaz çeliklerin ayırt edici özelliği yüksek korozyon dayanımı’dır. Korozyon, metallerin çevre ile tepkimeye girdiği elektro-kimyasal bir prosestir. Paslanmaz çelik; altın platin rodyum gibi çoğu ortamda inert kalabilen (çevreyle tepkimeye girmeyen, korozyona uğramayan) soy metallerden biri değildir.

Paslanmaz çeliklerdeki yüksek korozyon dayanımını sağlayan unsur; havayla temas ettiği zaman malzeme yüzeyinin üzerinde, yüzeye kuvvetle tutunmuş, yoğun, sünek, çok ince ve saydam bir krom-oksit tabakası oluşmasıdır. Çok ince olan bu amorf tabaka, gereken pasiviteyi sağlayarak kimyasal reaksiyonlara karşı iç ve dış yapının korunmasını ve paslanmazlığı sağlar. Malzeme kullanılırken üzeri işlense veya çalıştığı yer itibariyle bu üstündeki tabaka yıpransa bile, bu tabaka kendini onararak eski özelliğine tekrar kavuşma özelliğine sahiptir. Titanyum (Ti) ve Alüminyum (Al) gibi malzemelerde de oluşan bu amorf tabaka, paslanmaz çeliğin değerini oldukça arttırır.

Paslanmaz çeliğin içine eklenen bu en az %10,5 Krom (Cr) oranı, çeliğin yüzeysel ve iç yapısının dış etkenlere karşı dayanmasını sağlayarak, paslanmasını engeller. Paslanmaz çeliğin düşük alaşımlı türleri atmosferik koşullara ve doğal suya; yüksek alaşımlı türleri ise asit, alkali çözeltileri ve klorür içeren ortamlara dahi dayanıklıdır.

Paslanmaz çeliklerin, mükemmel korozyon dayanımlarının yanı sıra, değişlik mekanik özelliklere sahip türleri mevcuttur. İçeriğine, Karbon (C), Nikel (Ni), Molibden (Mo), Sülfür (S), Titanyum (Ti), Bakır (Cu), Vanadyum (V), Niobyum (Nb), Nitrojen (N), Wolfram (W), Mangan (Mn) gibi elementler eklenerek veya çıkarılarak özellikleri değiştirilmektedir.

Kullanım Alanları

• Mutfak gereçleri
• Güç üretimi
• Yemek üretimi
• Mimarlık ve inşaat
• Tıbbi uygulamalar
• Otomotiv